Aşık Veysel’in vefatının üzerinden 50 yıl geçti

DİZELERİYLE TÜM İNSANLARI KUCAKLADI
Ünlü halk ozanı, son konserine 1971 yılında Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesinde çıktı.
Ölümünden birkaç saat öncesine kadar bile “Birbirinizle konu komşuyla iyi geçinin, dirliğiniz, düzeniniz bozulmasın” diyerek, ‘Kürt’ü Türk’ü ne Çerkez’i / Hep Adem’in oğlu, kızı / Beraberce şehit, gazi / Yanlış var mı ve neresi’ dizeleriyle birlik ve beraberliğe vurgu yapan ünlü halk ozanı, şiirlerinde yaşama sevinciyle hüznü iç içe işledi.
Veysel, 21 Mart 1973’te saat 03.30’da doğduğu Sivrialan’da, şimdi adına müze olarak düzenlenen evde hayata gözlerini yumdu.
Ozanın büyük oğlu Ahmet Şatıroğlu 84 yaşında 11 Ocak 2018’de, büyük kızı Zöhre Başer ise 2 Şubat 2020’de 85 yaşında hayatını kaybetti.
ESERLERİ UNUTULMUYOR
Çocukken görme yetisini kaybetmesine rağmen şiirlerinde yansıttığı vatanseverlik, hoşgörü, yaşama sevinci, sevgi, birlik ve beraberlik mesajlarıyla hem kendi dünyasını aydınlatan hem de bugünlere ışık tutan halk ozanı, hafızalara kazınan eserler bıraktı.
Şiirlerinde ‘Veysel’, ‘Sefil Veysel’ ve ‘Veysel Şatır’ gibi mahlaslar kullanan Aşık Veysel, bir şiiri hariç, bütün şiirlerini dörtlüklerle aktardı ve ‘Sazımdan Sesler’ ile ‘Dostlar Beni Hatırlasın’ adlı şiir kitapları bulunan ozanın ölümünden sonra, 1984’te ‘Bütün Şiirleri’ adlı eseri tekrar yayımlandı.
‘Uzun ince bir yoldayım’, ‘Dostlar beni hatırlasın’, ‘Güzelliğin on para etmez’, ‘Atatürk’e ağıt’, ‘Beni hor görme’, ‘Beş günlük dünya’, ‘Derdimi dökersem derin dereye’, ,’Kahpe felek’, ‘Kara toprak’ gibi eserleri yıllar geçse de unutulmayan, Türkçeyi en yalın ve güçlü şekilde kullanan Aşık Veysel, şiirlerinde her zaman birlik ve beraberlik çağrısı yaptı.
Veysel’in vatan, tabiat, birlik, beraberlik, çalışma, yardımlaşma konularını işlediği şiirlerinde, vatana bağlılık ve idealistlik dikkati çeken en önemli nokta oldu.
Ozanın eserleri pek çok sanatçı tarafından tekrar yorumlanırken birçok yabancı sanatçının da dikkatini çekti.
ABD’li elektrogitar virtüözü Joe Satriani, 2008’de çıkardığı albümde ‘Aşık Veysel’ isimli, kendi bestelediği enstrümantal bir esere yer verdi.
Kaynak Link: BRTK/NTV/CNN
Bu Haber ACM Cyprus Yeni Teknolojiler Çalışması Kapsamında, OpenAI – ChatGPT Tarafından Sizin İçin (Türkçe veya İngilizce) Yeniden Yazıldı. Okumak İçin Sayfaya Devam Edin.
Aşık Veysel Şatıroğlu, Türk halk müziğinin efsane isimlerinden biridir. 21 Mart 1973’te aramızdan ayrılan sanatçının ölümünün üzerinden tam 50 yıl geçti.
Aşık Veysel, 25 Ekim 1894’te Sivas’ın Şarkışla ilçesinde doğdu. Geleneksel aşıklık geleneği içinde yetişti ve müziğe olan tutkusu onu ezgiler üretmeye yönlendirdi. Özellikle sazıyla yarattığı melankolik ve hüzünlü ezgiler, Türk halk müziği tarihinde unutulmaz bir yere sahiptir.
Ülkenin birçok yerinde konserler veren sanatçı, ilk kez 1936 yılında ses kaydı yaptı. Ardından birçok albüm yayınladı ve Türk halk müziği alanında pek çok ödüle layık görüldü.
Aşık Veysel’in ezgileri, sadece Türkiye’de değil, dünya çapında müzik severlerin kalplerinde yer aldı. Birçok yabancı müzisyen de, onun ezgilerini örnek alarak kendi çalışmalarına yön verdi.
Aşık Veysel, sadece müziğiyle değil, hayatı boyunca insanlık değerlerini savunarak da tanındı. Özellikle, köy hayatı ve emekçi kesimlerin yaşam koşullarına dair yazdığı şiirler, toplumsal farkındalık yaratmada önemli bir rol oynadı.
Bugün bile, Aşık Veysel’in ezgileri dinleyicileri derinden etkilemektedir. Onun müziği, Türk halkının tarihiyle ve kültürüyle güçlü bir bağ kurmayı başarmıştır.
Aşık Veysel, ölümünün ardından da saygı görürken, 50 yıl sonra hala müziğinin yaşaması ve sevilmesi, sanatının gücünün kalıcılığını bir kez daha ortaya koyuyor. Unutulmayacak ezgileri, Türk halkının ortak hafızasında her zaman yerini koruyacak.